Το περασμένο Σάββατο στις 24 Απριλίου την επέτειο της γενοκτονίας των Αρμενίων από τους Οθωμανούς, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν προχώρησε στην αναγνώριση του συμβάντος ως “Γενοκτονία”…
Όταν η Βουλή των Αντιπροσώπων το έπραξε το 2019, ο κ. Ερντογάν αντέδρασε με αγανάκτηση, δηλώνοντας ότι μια χώρα που βαρύνεται με γενοκτονία, δουλεία και εκμετάλλευση δεν είναι σε θέση να κρίνει την Τουρκία.
Αν η αναγνώριση αυτή είχε γίνει πριν από 10 ή 20 χρόνια θα αποτελούσε ένα ισχυρό σοκ σε μια “εγκάρδια” συμμαχία όπως ήταν μέχρι πρόσφατα αυτή μεταξύ ΗΠΑ και Τουρκίας, το 2021 όμως με όσα έχουν προηγηθεί δεν αποτελεί παρά άλλο ένα επεισόδιο σε μια κατεστραμμένη σχέση που θα μπορούσε να καταλήξει σε σύγκρουση και επεισοδιακό διαζύγιο.
Η σιωπηλή συγκάλυψη της γενοκτονίας των Αρμενίων και των άλλων χριστιανικών πληθυσμών της Τουρκίας στις αρχές του περασμένου αιώνα για χάρη του στρατηγικού ρόλου της Τουρκίας ως εταίρου στο “μαλακό υπογάστριο” της “Σοβιετίας” αποτελεί όνειδος για τις δυτικές δημοκρατίες.
Εν αντιθέσει με τη Γερμανία που αναγνώρισε τη γενοκτονία των Εβραίων, ζήτησε συγγνώμη και σε ορισμένες περιπτώσεις κατέβαλε και αποζημιώσεις, η Τουρκία τα τελευταία 100 χρόνια που ακολούθησαν τη Γενοκτονία του 1915, την αρνείται και την αποκρύπτει.