Συνεχίζουμε σήμερα την επιστροφή στο ανατριχιαστικό παρελθόν
των πιο φρικτών, στυγερών εγκλημάτων που διαπράχθηκαν στην Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες. Εγκλήματα που άφησαν άναυδη την κοινή γνώμη, και καταγράφηκαν στις πιο μαύρες σελίδες των εγκληματολογικών χρονικών.
Μετά το φοβερό έγκλημα του Παναγιώτη Φραντζή, που σκότωσε και τεμάχισε το πτώμα της Ζωής Γαρμανή το 1987, σειρά έχει ο Θεόφιλος Σεχίδης, που έμεινε στην ιστορία ωςο Μακελλάρης της Θάσου.
Στις 19 και 20 Μαΐου του 1996, το διήμερο της κτηνωδίας, ο 24χρονος φοιτητής Νομικής Θεόφιλος Σεχίδης, σκότωσε στη Θάσο πέντε μέλη της οικογένειάς του: Τους γονείς του, την αδερφή του, την γιαγιά του και τον θείο του.
Ο πρώτος του φόνος ήταν αυτός του 58χρονου θείου του, τον οποίο αρχικά έσπρωξε σε γκρεμό αφού έκοψε το κεφάλι του “για να μην βασανίζεται άλλο”.
Έπειτα, πυροβόλησε τον 55χρονο πατέρα του, Δημήτρη και έκοψε την καρωτίδα του. Στη συνέχεια, σκότωσε την 48χρονη μητέρα του Μαρία, αποκεφαλίζοντάς την, και σειρά μετά είχε η 27χρονη αδερφή του, Έμμυ (Ερμιόνη) Σεχίδη, που σκότωσε με τον ίδιο τρόπο.
Ο Σεχίδης όμως, δεν περιορίστηκε εκεί. Αφαίρεσε τους εγκεφάλους των θυμάτων του και τους διατήρησε στο ψυγείο, για “μεταγενέστερη μελέτη”!
Την επόμενη ημέρα, η 75χρονη γιαγιά του Σεχίδη, Ερμιόνη, είχε ακριβώς την ίδια τύχη με τα υπόλοιπα μέλη της τραγικής οικογένειας, όταν πήγε στο σπίτι τους.
Ο στυγερός δολοφόνος τεμάχισε όλα τα πτώματα με αλυσοπρίονα, εκτός από αυτό του θείου του, τα τοποθέτησε σε σακούλες σκουπιδιών και τα πέταξε στη χωματερή της Καβάλας.
Τα εγκλήματα άρχισαν να ερευνώνται, έπειτα από καταγγελία στην βελγική αστυνομία από την Ελένη Σεχίδη, μόνιμη κάτοικο Βελγίου, που αναζητούσε το σύζυγό της.
Ο Σεχίδης συνελήφθη, και τελικά, παραδέχτηκε τα εγκλήματά του. «Ήταν άρρωστοι και ήθελα να τους λυτρώσω» ,δήλωσε αρχικά, στην κατάθεσή του και αργότερα πρόσθεσε: «Ήθελαν να με βγάλουν από τη μέση και πρόλαβα να τους σκοτώσω πρώτος. Υπήρχε συνωμοσία σε βάρος μου. Βρισκόμουν σε άμυνα. Μου έκαναν ψυχολογικό πόλεμο επειδή ήξερα ότι ήμουν άλλης μάνας παιδί και δεν μου έλεγαν την αλήθεια. Τους ξέκανα για να μην με ξεκάνουν».
Η δίκη διεξήχθη στις 20 Ιουνίου 1997 στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Δράμας. Το δικαστήριο τον καταδίκασε σε πέντε φορές ισόβια για τις ανθρωποκτονίες κατά συρροή και σε ποινή φυλάκισης 7,5 ετών για οπλοχρησία, οπλοκατοχή, οπλοφορία και για περιύβριση νεκρού. Ωστόσο, αποφυλακίστηκε το 2017, έπειτα από αίτηση για αποφυλάκιση που έκανε ο ίδιος το 2016, χωρίς πλέον να τον αναζητεί κανείς…
neadrasis.gr