ην ανθολογία των ανέκδοτων για τις διαφορετικές οικονομικές αντιλήψεις, χαρακτηριστικό είναι αυτό με τη λάμπα και το πόσοι χρειάζονται για να την αλλάξουν.
Εάν είναι νεοκλασικοί, η απάντηση είναι οκτώ. Ένας για να τη βιδώσει και εφτά για να κρατούν τα άλλα δεδομένα αμετάβλητα.
Εάν είναι νεοφιλελεύθεροι, τότε εξαρτάται από το μισθό.
Εάν είναι κεϊνσιανοί, χρειάζονται όλοι, γιατί μόνο τότε μπορούν να δημιουργηθούν θέσεις απασχόλησης.
Εάν είναι μονεταριστές, κανείς. Εάν ο λαμπτήρας χρειαζόταν αλλαγή, τότε η αγορά θα την είχε κάνει από μόνη της.
Εάν ανήκουν στην κεντρική τράπεζα, ένας, αυτός που κρατά τη λάμπα και όλη η Γη γυρίζει γύρω του.
Εάν είναι μαρξιστές, κανείς, καθώς η λάμπα εμπεριέχει το σπόρο της αλλαγής.
Εάν είναι ακαδημαϊκοί, δύο. Ο ένας για να υποθέσει την ύπαρξη του λαμπτήρα και ο άλλος για να τον αλλάξει.
Πουθενά τρεις+; Στο ελληνικό ανέκδοτο.
Η «λάμπα» είναι το δέντρο και εμπλέκονται τρεις στο κλάδεμα όσων έγιναν αιτία για να βυθιστούν χιλιάδες νοικοκυριά στο σκοτάδι.
Διαβάστε εδώ
