Ρεπορτάζ του Carl Bernstein στο CNN, το οποίο βασίζεται σε προστατευόμενες, “ανώνυμες” πηγές, αναφέρει ότι ο πρόεδρος Τραμπ είναι πολύ συχνά απροετοίμαστος και εκτός κλίματος σε τηλεφωνικές συνδιαλέξεις με ηγέτες άλλων μεγάλων δυνάμεων ανά τον κόσμο, κατά τις οποίες συχνά χρησιμοποιεί εκφοβιστικές τακτικές κατά συμμάχών των ΗΠΑ ή γίνεται “υποχείριο” εχθρικών προς τα στρατηγικά συμφέροντα των ΗΠΑ ηγετών, με πρόσωπα με γνώση των συνδιαλέξεων να τις περιγράφουν ως “απειλή για την εθνική ασφάλεια”, που θα οδηγούσε ακόμη και ανώτερα στελέχη του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος να χάσουν την εμπιστοσύνη τους στον πρόεδρο.
“Παραληρηματικός”
Ανώτεροι αξιωματούχοι των ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένων του πρώην υπουργού Εξωτερικών Rex Tillerson, του πρώην υπουργού Άμυνας Jim Mattis, του πρώην επιτελάρχη του Λευκού Οίκου John Kelly και του πρώην συμβούλου εθνικής ασφάλειας HR McMaster, φέρονται να πιστεύουν ότι ο Τραμπ “έθεσε σε κίνδυνο την εθνική ασφάλεια των Ηνωμένων Πολιτειών” κατά τις τηλεφωνικές επαφές του με ξένους ηγέτες και καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ήταν συχνά “παραληρηματικός”.
“Οι πηγές ανέφεραν ότι υπήρχαν λίγα στοιχεία τα οποία να υποδηλώνουν ότι ο Πρόεδρος έγινε σταδιακά περισσότερο επιδέξιος ή ικανός στις τηλεφωνικές του συνομιλίες με τους περισσότερους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων με την πάροδο του χρόνου”, σημειώνει ο Bernstein. “Αντίθετα, συνέχισε να πιστεύει ότι θα μπορούσε είτε να γοητεύσει, να σπάσει ή να εκφοβίσει σχεδόν οποιονδήποτε ξένο ηγέτη προκειμένου ο τελευταίος να συνθηκολογήσει προς τη θέλησή του και συχνά επιδίωκε στόχους πιο προσαρμοσμένους στην προσωπική του ατζέντα έναντι εκείνου που πολλοί από τους ανώτερους συμβούλους του θεωρούσαν ως εθνικό συμφέρον των ΗΠΑ”.
Επιθέσεις κατά Μπους, Ομπάμα… μπροστά στον Πούτιν
Ο Τραμπ φέρεται να εξαπολύει μύδρους κατά των προκατόχων του, Τζορτζ Μπους του νεότερου και Μπαράκ Ομπάμα, σε τηλεφωνικές κλήσεις με τον πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν και τον πρόεδρο της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν, οι οποίοι συστηματικά “υπερισχύουν” του Τραμπ, με μία πηγή “να συγκρίνει τον Ρώσο ηγέτη με έναν μεγάλο σκακιστή και τον Τραμπ με έναν περιστασιακό παίκτη ντάμας”.
Οι κλήσεις με συμμάχους ηγέτες δεν εξελίσσονται ιδιαίτερα καλύτερα, ειδικά όταν πρόκειται για γυναίκες αρχηγούς κρατών ή κυβερνήσεων, όπως η τέως πρωθυπουργός της Βρετανίας Τερέζα Μέι και η καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ, την οποία ο Τραμπ συχνά χαρακτήριζε “ανόητη”, ενώ την κατηγορούσε ότι οι Ρώσοι την έχουν “στην τσέπη τους” κατά τη διάρκεια συνδιαλέξεων τόσο τρομερών που η γερμανική κυβέρνηση έλαβε “ειδικά μέτρα” για να τις κρατά όσο πιο μυστικές γίνεται, τονίζει ο Bernstein.
“[Ο Τραμπ] παραχωρεί το πλεονέκτημα που κερδήθηκε με σκληρές μάχες κατά τον Ψυχρό Πόλεμο,”δίνοντας στον Πούτιν και τη Ρωσία νομιμοποίηση την οποία ποτέ δεν είχαν”, δήλωσε ανώτερος αξιωματούχος της αμερικανικής κυβέρνησης στον Bernstein., επικαλούμενος την απόφαση του Τράμπ να αποσύρει τα αμερικανικά στρατεύματα από τη Συρία ως παράδειγμα της “παράδοσης του μαγαζιού” τόσο στη Ρωσία, όσο και στην Τουρκία.
Το ρεπορτάζ εφάπτεται με τους ισχυρισμούς τους οποίους διατύπωσε πρόσφατα ο πρώην σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του Τραμπ, Τζον Μπόλτον, στο νέο βιβλίο του, The Room Where It Happened. Ο Μπόλτον ισχυρίζεται ότι ο Τραμπ χρησιμοποιούσε συνήθως το χαρτοφυλάκιο εξωτερικής πολιτικής του Λευκού Οίκου για να επιδιώκει εξυπηρέτηση προσωπικών και ευρύτερων πολιτικών του συμφερόντων, ενίοτε εις βάρος της εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ. Ο Μπόλτον περιγράφει επίσης περιπτώσεις κατά τις οποίες ο Τραμπ ήταν πρόθυμος να παρέμβει σε αστυνομικοδικαστικές έρευνες στις ΗΠΑ για λογαριασμό του Ερντογάν, ο οποίος, σύμφωνα με τον Bernstein, έχει “την ικανότητα να περνάει το δικό του στις επαφές του με τον Τραμπ μέσω τηλεφώνου”.
Ο Λευκός Οίκος αντεπιτέθηκε σκληρά στο κεντρικό στοιχείο του ρεπορτάζ, σχετικά με το εάν ο Τραμπ είναι πενιχρά προετοιμασμένος για τις επαφές με ξένους ηγέτες. Η υφυπουργός Τύπου Sarah Matthews δήλωσε στο Forbes ότι ο Τραμπ είναι “διαπραγματευτής παγκόσμιας κλάσης” και “έχει προωθήσει με συνέπεια τα συμφέροντα της Αμερικής στη διεθνή σκηνή”. Πρόσθεσε δε ότι “από τη διαπραγμάτευση της συμφωνίας Πρώτης Φάσης με την Κίνα και της USMCA, έως την υποχρέωση των συμμάχων μας στο ΝΑΤΟ να συμβάλουν περισσότερο και την νίκη απέναντι στο ISIS, ο πρόεδρος Τραμπ έχει δείξει την ικανότητά του να προωθεί τα στρατηγικά συμφέροντα της Αμερικής”.
“Ακόμη και οι Ρεπουμπλικανοί θα τον εγκατέλειπαν αν μάθαιναν…”
Οι πηγές του Bernstein περιγράφουν τις κλήσεις ως τόσο καταστροφικές που θα έβλαπταν τη φήμη του Τραμπ τόσο στην κοινή γνώμη, όσο και στους ανώτερους αξιωματούχους των Ρεπουμπλικανών σε Γερουσία και Βουλή. Μία πηγή ανέφερε ότι οι κλήσεις είναι “απεχθείς” και θα προκαλούσαν πλήρη απώλεια εμπιστοσύνης στον Τραμπ από τα μέλη του Κογκρέσου εάν κυκλοφορούσαν τα πλήρη πρακτικά τους.
Οι πηγές του δημοσιογράφου ανέφεραν ότι τα πρακτικά και άλλα έγγραφα σχετικά με τις κλήσεις, των οποίων επιμελείτο η πρώην υπάλληλος του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας (NSC) των ΗΠΑ Fiona Hill, θα μπορούσαν να “καταστρέψουν την αξιοπιστία του Προέδρου έναντι των μελών του Κογκρέσου και των δύο κομμάτων – και έναντι της κοινής γνώμης – εάν αποκαλυφθούν λεπτομερώς”.
