Μόνο περηφάνια δεν προκάλεσε η παρουσίαση της φανέλας της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου. Η επιλογή του μοτίβου που παραπέμπει –έστω πολλούς αν όχι όλους- σε ναζιστική σβάστικα προκάλεσε έντονες αντιδράσεις από κόμματα, φορείς και πολίτες. Το θέμα έχει πάρει διαστάσεις και πολιτικές προεκτάσεις με πολλούς να απαιτούν την ανάληψη δράσης από τον υπουργό Αθλητισμού Λευτέρη Αυγενάκη και παρέμβαση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη για την απόσυρση αυτής της εμφάνισης για την Εθνική Ελλάδας. Ο υπουργός Επικρατείας Γιώργος Γεραπετρίτης γνωρίζει άλλωστε καλά την ευαισθησία και την αυστηρότητα της UEFA σε τέτοια ζητήματα.
Στην -αν μη τι άλλο- αμφιλεγόμενη νέα εμφάνιση της εθνικής ομάδας πολλοί δικαίως είδαν τη σκιά των ακροδεξιών καταβολών του προέδρου της ΕΠΟ Τάκη Μπαλτάκου, που είναι γνωστό τοις πάσι ότι στο παρελθόν υπήρξε «συνομιλητής» και πρόσωπο εμπιστοσύνης της καταδικασμένης φασιστικής εγκληματικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή.
Ίσως αυτή ακριβώς η εξοικείωσή του με ναζιστικά και φασιστικά σύμβολα να μην του επέτρεψε να προβλέψει τις οργισμένες αντιδράσεις που θα προκαλούσε πρωτίστως στους πολίτες η επιλογή του τεράστιου σταυρού με αγκυλωτές απολήξεις στην νέα φανέλα με την οποία η Εθνική Ελλάδας θα αγωνιστεί στα παιχνίδια για τα προκριματικά του Euro 2024.
«Όλη η Ελλάδα σε μια φανέλα» ήταν το μότο στην πανηγυρική παρουσίασή της, προτροπή που απέτυχε παταγωδώς αφού χρειάστηκαν μόνο λίγα λεπτά – να συνειδητοποιήσουν τι έβλεπαν- για να προκληθεί διχασμός.
Δεν «πολεμάμε για καμία φανέλα» που φέρει τη σβάστικα, «δεν υποστηρίζω εθνική με ναζιστικά σύμβολα στη φανέλα» ήταν μερικά από τα σχόλια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που κυριολεκτικά πήραν φωτιά, με μόνους υποστηρικτές της επιλογής Μπαλτάκου τον Βασίλη Τσιάρτα και τους συν αυτώ.
Έντονες ήταν και οι πολιτικές αντιδράσεις με το ΜέΡΑ25 να δείχνει πολύ γρήγορα αντανακλαστικά και να ακολουθούν πολιτικοί από όλες τις παρατάξεις, και της συγκυβέρνησης, που να ζητούν απόσυρση της συγκεκριμένες εμφάνισης.
Επίσημη τοποθέτηση από την πλευρά της κυβέρνησης δεν έχει ακόμη υπάρξει αν και τα βέλη στρέφονται πλέον προς το υπουργείο Αθλητισμού και τον Λευτέρη Αυγενάκη, καθώς και το ίδιο το Μαξίμου, μιλώντας για επιλεκτική ευαισθησία του Κυριάκου Μητσοτάκη σε ότι αφορά την αντιμετώπιση της ακροδεξιάς, ενώ στο κάδρο μπαίνει και ο υπουργός Επικρατείας Γιώργος Γεραπετρίτης, που έχει αρκετές φορές βρεθεί και στην έδρα της UEFA, γνωρίζοντας από πρώτο χέρι τη σημασία που δίνει η Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία στα μηνύματα που εκπέμπει το δημοφιλές άθλημα.
Τα «καρφιά» για «χορηγία της σοβαρής Χρυσής Αυγής» έχουν ήδη αρχίσει, οι αιχμές για προσπάθεια κανονικοποίησης και εξοικείωσης της κοινωνίας με επικίνδυνα σύμβολα και τις ιδέες στις οποίες αυτά παραπέμπουν είναι πολύ συχνές.
Οι πολιτικές προεκτάσεις της συζήτησης φτάνουν μέχρι και την αμφισβήτηση των πραγματικών προθέσεων της κυβέρνησης με την εσπευσμένη ψήφιση της προβληματικής –αφού ελλοχεύει ο κίνδυνος των σοβαρών παράπλευρων απωλειών- τροπολογίας για τον αποκλεισμό του κόμματος Κασιδιάρη.
Βαθύ πολιτικό και κοινωνικό ζήτημα
Πλέον η φανέλα της εθνικής έχει μετατραπεί σε βαθύ πολιτικό και κοινωνικό ζήτημα που η υποβάθμιση ή η αγνόησή από την κυβέρνηση δεν αποτελεί σοφή επιλογή.
Αντιθέτως, ελλοχεύει ο κίνδυνος το θέμα να πάρει και διεθνείς διαστάσεις, δεδομένου ότι η ευαισθησία την UEFA σε τέτοια θέματα είναι –και σωστά- ιδιαιτέρως αυξημένη τα τελευταία χρόνια.
Ακριβώς αυτός ήταν και ένας από τους κύριους λόγους που το in είχε αμφισβητήσει -και προειδοποιήσει για τους κινδύνους- την πρόταση του θεωρητικού της ακροδεξιάς Τάκη Μπαλτάκου για τη θέση του προέδρου της ΕΠΟ. Αν η κατακραυγή περάσει τα εθνικά σύνορα η ζημιά θα είναι πολλαπλάσια.
Και δεν υπάρχει ούτε καν η δικαιολογία ότι η φανέλα συμβολίζει την ελληνική σημαία. Και εδώ πρόκειται για παταγώδη αποτυχία του δηλωμένου εθνικιστή Τάκη Μπαλτάκου. Το γεγονός ότι ούτε την ελληνική σημαία δεν κατάφερε να τιμήσει, με πολλούς να τον κατηγορούν ότι μπέρδεψε την Ελλάδα με την Φινλανδία, πρέπει να αποτελεί πραγματικά μαχαιριά στην καρδιά για έναν άνθρωπο της ιδεολογικής συνομοταξίας του Τάκη Μπαλτάκου, που «προσκυνούν» την ελληνική σημαία, θεωρώντας ότι μπορούν να «καλύψουν» με αυτή τον ρατσισμό, τη μισαλοδοξία, τη βία, την ξενοφοβία.
Υπάρχει το «γαλανόλευκο» του Ελύτη, του Ρίτσου, του Θεοδωράκη, για το οποίο είναι περήφανος ο ελληνικός λαός και το όψιμο γαλανόλευκο του Μπαλτάκου. Η επιλογή του γαλανόλευκου που θα εκπροσωπεί την Ελλάδα και τους Έλληνες στις διεθνείς διοργανώσεις είναι ιδιαιτέρως κρίσιμη για να αφεθεί σε έναν θεωρητικό της ακροδεξιάς και τους συνεργάτες του. 
Οι πολίτες πετάνε στα σκουπίδια τη φανέλα
Και ο ακροδεξιός Τσιάρτας δηλώνει …περήφανος
