ADVERTISEMENT
*Του Παν. Πεντζουριδης
Δεν θεωρώ πρέπον, να θέσω απόψεις και διλήμματα μονομιάς, όταν γνωρίζω, σχεδόν εκ των έσω, το πολιτικό κλίμα που παρέλαβαν οι νέοι κυβερνώντες και τι άφησαν οι προκάτοχοι!
Οχι, δεν άφησαν “καμμένη γη”! Σίγουρα όμως παρέδωσαν μία κοινωνία διχασμένη, σε πολιτικό και θεσμικό επίπεδο. Και μία αγορά σχεδόν διαλυμένη, αφού για την κυβέρνηση Τσίπρα, ο επιχειρηματίας ήταν “εχθρός” της δικής του πολιτικής, ασχέτως εάν είχε τελικώς άριστες σχέσεις με τους εφοπλιστές και έκανε “βαρκάδες” με τα κότερά τους!!!
Ολα αυτά, αποτελούν ευτυχώς ένα παρελθόν, το οποίο καλείται η νέα Ελληνική Κυβέρνηση, υπο τον Κυριάκο Μητσοτάκη να διαχειριστεί, σε συνεργασία με τα υπόλοιπα κόμματα της Αντιπολίτευσης, που συμφωνούν και στηρίζουν την πολιτικής της “αλλαγής σελίδας” για την Ελλάδα!
Ηδη, και μόνο απο την επιλογή προσώπων, πέραν των αμιγώς κομματικών παραγόντων που ήταν και αναπόφευκτο λόγω εσωτερικών ισορροπιών, οι υπόλοιποι πολιτικοί παράγοντες που στελεχώνουν την κυβέρνηση, είναι πρόσωπα εγνωσμένου κύρους αλλά και αποτελεσματικότητας, που με την παρουσία τους και μόνο αλλά και απο τις πρώτε ενέργειές τους, εξέπεμψαν μήνυμα ασφάλειας και αισιοδοξίας στην κοινωνία, ότι κάτι “τελικά μπορεί να αλλάξει προς το καλύτερο”!
Επικοινωνιακό τέχνασμα Μητσοτάκη;
Θα δείξει…
Πάντως, η εργασιομανία και η μεθοδικότητα του νέου Ελληνα Πρωθυπουργού, δείχνει ξεκάθαρα ότι το επικοινωνιακό το βάζει σε δεύτερη μοίρα, απ’ ότι την ουσία και το αποτέλεσμα. Αλλωστε, αυτά τα στοιχεία τα αναγνωρίζουν και οι πολιτικοί του αντίπαλοι, εντός και εκτός Ελλάδας.
Συνεπώς, και υπο τις παραπάνω σκέψεις, οι υποχρεώσεις της νέας Ελληνικής Κυβέρνησης, είναι πολλές.
Πρώτον, θα πρέπει να ενώσει ξανά τους Έλληνες και να εμπνεύσει το αίσθημα της Εθνικής Συνείδησης, στοιχείο απαραίτητο για την επιχειρούμενη εξωτερική πολιτική με όσα μέτωπα έχει να αντιμετωπίσει η χώρα απο την “φλεγόμενη” γειτονιά της Μεσογείου, του Αιγαίου αλλά και των Βαλκανίων.
Δεύτερον, θα πρέπει ο επιχειρηματίας να βρει ξανά ένα συμπαραστάτη στην πορεία του “επιχειρείν” και όχι τον εχθρό του κρατισμού. Η πραγματική ανάπτυξη δεν έρχεται ούτε με επιδόματα, ούτε με συντάξεις, ούτε με μισθούς δημοσίου τομέα. Η ανάπτυξη παράγεται και δομείται, μέσα απο δράσεις και επιχειρηματικές ιδέες, που δημιουργούν επενδύσεις, νέες θέσεις εργασίας, συνεπώς εισόδημα για το κράτος, τον επιχειρηματία, τον εργαζόμενο. Μία “αλυσίδα” απαραίτητη για την επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας.
Τρίτον, ο κρατικός μηχανισμός θα πρέπει επιτέλους να λειτουργήσει όχι υπο την “σκέπη κομματικών εξαρτήσεων”, εξυπηρετώντας ενίοτε τη δεξαμενή ψήφων για τον εκάστοτε κυβερνώντα, αλλά ως μηχανισμός εξυπηρέτησης του πολίτη, του επιχειρηματία, του επενδυτή, του επιστήμονα, του απόμαχου της ζωής. Το κράτος οφείλει να ανασυνταχθεί, οφείλει να προσφέρει πρωτίστως υπηρεσίες και μετέπειτα να ελέγχει τα πεπραγμένα. Απο μόνοι τους οι έφοδοι και οι έλεγχοι, απο ένα κράτος που είναι ο αρχικός διδάξας της “παραβατικότητας” και της “ανομίας”, δεν πείθει, συνεπώς δεν επιφέρει ουσιαστικά αποτελέσματα.
Τέταρτον, αφού ισχυροποιηθεί το κράτος και το επιχειρείν, θα πρέπει να αλλάξει όλο το εκπαιδευτικό σύστημα, έτσι ώστε η εκπαίδευση να έχει άμεση παρέμβαση και ουσία στη νέα γενιά, χωρίς να απαιτείται η μετανάστευση σε άλλες χώρες για την εξέλιξη του κάθε νέου που θέλει να κάνει καριέρα. Θεμέλιος λίθος μιας εξελιγμένης χώρας, πόσο μάλλον της Ελλάδας που δίδαξε και διδάσκει με την ιστορία της Δημοκρατία, Φιλοσοφία, Πολιτισμό, είναι μία οργανωμένη και χωρίς παλινωδίες εκπαίδευση, στο πρότυπο ενός πετυχημένου συστήματος, που θα θέτει τις προϋποθέσεις για την Ελλάδα των επόμενων Αιώνων.
Πέμπτον, η Εθνική Εξωτερική Πολιτική, η Αμυνα, η Παιδεία όπως προείπαμε, η Υγεία, θα πρέπει στο πλαίσιο της αναθρώρησης του Συντάγματος της χώρας, να αποτελέσουν Εθνικά Υπουργεία, και αν είναι δυνατόν, να μην επιτρέπονται απο τον εκάστοτε κυβερνώντα αλλαγές που εξυπηρετούν κομματικές ιδεοληψίες και συμφέροντα τρίτων. Αν προχωρήσει η παρούσα νέα Ελληνική Κυβέρνηση σε αυτή την κορυφαία για τη χώρα τομή, είναι βέβαιο ότι θα γράψει ιστορία για τα επόμενα 100 χρόνια.
Τέλος, αν και πολλά μπορούν να γραφθούν, υποχρέωση της νέα Ελληνικής Κυβέρνησης, υπο τον Κυριάκο Μητσοτάκη, είναι διασφαλιστεί ο Εθνικός Πλούτος της χώρας, που με νέες διακρατικές συμφωνίες, με νέες συμμαχίες, με ανατροπές και ακυρώσεις αποτυχημένων συμφωνιών του άμεσου παρελθόντος, θα μπορέσει να είναι η εγγύηση τόσο της οικονομικής ευμάρειας και ανάπτυξης, όσο και η εγγύηση του γεωστρατηγικού ρόλου της χώρας.
Η Ελλάδα, μπορεί και πρέπει να είναι ο ρυθμιστής των εξελίξεων σε όλη τη ΝοτιοΒαλκανική Χερσόνησο, στη Μεσόγειο, αλλά και ο μόνιμος “διπλωματικός ηγέτης” ανάμεσα σε Ευρώπη – Ασία – Ρωσία και Αμερική.
Με αυτές τις σκέψεις, ως Ελληνας πρωτίστως και μετέπειτα ως δημοσιογράφος, θέλω να ελπίζω ότι αρχίζει μία νέα πολιτική περίοδος για την Ελλάδα.
Εύχομαι, να μην διαψευσθω..
Οχι, δεν άφησαν “καμμένη γη”! Σίγουρα όμως παρέδωσαν μία κοινωνία διχασμένη, σε πολιτικό και θεσμικό επίπεδο. Και μία αγορά σχεδόν διαλυμένη, αφού για την κυβέρνηση Τσίπρα, ο επιχειρηματίας ήταν “εχθρός” της δικής του πολιτικής, ασχέτως εάν είχε τελικώς άριστες σχέσεις με τους εφοπλιστές και έκανε “βαρκάδες” με τα κότερά τους!!!
Ολα αυτά, αποτελούν ευτυχώς ένα παρελθόν, το οποίο καλείται η νέα Ελληνική Κυβέρνηση, υπο τον Κυριάκο Μητσοτάκη να διαχειριστεί, σε συνεργασία με τα υπόλοιπα κόμματα της Αντιπολίτευσης, που συμφωνούν και στηρίζουν την πολιτικής της “αλλαγής σελίδας” για την Ελλάδα!
Ηδη, και μόνο απο την επιλογή προσώπων, πέραν των αμιγώς κομματικών παραγόντων που ήταν και αναπόφευκτο λόγω εσωτερικών ισορροπιών, οι υπόλοιποι πολιτικοί παράγοντες που στελεχώνουν την κυβέρνηση, είναι πρόσωπα εγνωσμένου κύρους αλλά και αποτελεσματικότητας, που με την παρουσία τους και μόνο αλλά και απο τις πρώτε ενέργειές τους, εξέπεμψαν μήνυμα ασφάλειας και αισιοδοξίας στην κοινωνία, ότι κάτι “τελικά μπορεί να αλλάξει προς το καλύτερο”!
Επικοινωνιακό τέχνασμα Μητσοτάκη;
Θα δείξει…
Πάντως, η εργασιομανία και η μεθοδικότητα του νέου Ελληνα Πρωθυπουργού, δείχνει ξεκάθαρα ότι το επικοινωνιακό το βάζει σε δεύτερη μοίρα, απ’ ότι την ουσία και το αποτέλεσμα. Αλλωστε, αυτά τα στοιχεία τα αναγνωρίζουν και οι πολιτικοί του αντίπαλοι, εντός και εκτός Ελλάδας.
Συνεπώς, και υπο τις παραπάνω σκέψεις, οι υποχρεώσεις της νέας Ελληνικής Κυβέρνησης, είναι πολλές.
Πρώτον, θα πρέπει να ενώσει ξανά τους Έλληνες και να εμπνεύσει το αίσθημα της Εθνικής Συνείδησης, στοιχείο απαραίτητο για την επιχειρούμενη εξωτερική πολιτική με όσα μέτωπα έχει να αντιμετωπίσει η χώρα απο την “φλεγόμενη” γειτονιά της Μεσογείου, του Αιγαίου αλλά και των Βαλκανίων.
Δεύτερον, θα πρέπει ο επιχειρηματίας να βρει ξανά ένα συμπαραστάτη στην πορεία του “επιχειρείν” και όχι τον εχθρό του κρατισμού. Η πραγματική ανάπτυξη δεν έρχεται ούτε με επιδόματα, ούτε με συντάξεις, ούτε με μισθούς δημοσίου τομέα. Η ανάπτυξη παράγεται και δομείται, μέσα απο δράσεις και επιχειρηματικές ιδέες, που δημιουργούν επενδύσεις, νέες θέσεις εργασίας, συνεπώς εισόδημα για το κράτος, τον επιχειρηματία, τον εργαζόμενο. Μία “αλυσίδα” απαραίτητη για την επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας.
Τρίτον, ο κρατικός μηχανισμός θα πρέπει επιτέλους να λειτουργήσει όχι υπο την “σκέπη κομματικών εξαρτήσεων”, εξυπηρετώντας ενίοτε τη δεξαμενή ψήφων για τον εκάστοτε κυβερνώντα, αλλά ως μηχανισμός εξυπηρέτησης του πολίτη, του επιχειρηματία, του επενδυτή, του επιστήμονα, του απόμαχου της ζωής. Το κράτος οφείλει να ανασυνταχθεί, οφείλει να προσφέρει πρωτίστως υπηρεσίες και μετέπειτα να ελέγχει τα πεπραγμένα. Απο μόνοι τους οι έφοδοι και οι έλεγχοι, απο ένα κράτος που είναι ο αρχικός διδάξας της “παραβατικότητας” και της “ανομίας”, δεν πείθει, συνεπώς δεν επιφέρει ουσιαστικά αποτελέσματα.
Τέταρτον, αφού ισχυροποιηθεί το κράτος και το επιχειρείν, θα πρέπει να αλλάξει όλο το εκπαιδευτικό σύστημα, έτσι ώστε η εκπαίδευση να έχει άμεση παρέμβαση και ουσία στη νέα γενιά, χωρίς να απαιτείται η μετανάστευση σε άλλες χώρες για την εξέλιξη του κάθε νέου που θέλει να κάνει καριέρα. Θεμέλιος λίθος μιας εξελιγμένης χώρας, πόσο μάλλον της Ελλάδας που δίδαξε και διδάσκει με την ιστορία της Δημοκρατία, Φιλοσοφία, Πολιτισμό, είναι μία οργανωμένη και χωρίς παλινωδίες εκπαίδευση, στο πρότυπο ενός πετυχημένου συστήματος, που θα θέτει τις προϋποθέσεις για την Ελλάδα των επόμενων Αιώνων.
Πέμπτον, η Εθνική Εξωτερική Πολιτική, η Αμυνα, η Παιδεία όπως προείπαμε, η Υγεία, θα πρέπει στο πλαίσιο της αναθρώρησης του Συντάγματος της χώρας, να αποτελέσουν Εθνικά Υπουργεία, και αν είναι δυνατόν, να μην επιτρέπονται απο τον εκάστοτε κυβερνώντα αλλαγές που εξυπηρετούν κομματικές ιδεοληψίες και συμφέροντα τρίτων. Αν προχωρήσει η παρούσα νέα Ελληνική Κυβέρνηση σε αυτή την κορυφαία για τη χώρα τομή, είναι βέβαιο ότι θα γράψει ιστορία για τα επόμενα 100 χρόνια.
Τέλος, αν και πολλά μπορούν να γραφθούν, υποχρέωση της νέα Ελληνικής Κυβέρνησης, υπο τον Κυριάκο Μητσοτάκη, είναι διασφαλιστεί ο Εθνικός Πλούτος της χώρας, που με νέες διακρατικές συμφωνίες, με νέες συμμαχίες, με ανατροπές και ακυρώσεις αποτυχημένων συμφωνιών του άμεσου παρελθόντος, θα μπορέσει να είναι η εγγύηση τόσο της οικονομικής ευμάρειας και ανάπτυξης, όσο και η εγγύηση του γεωστρατηγικού ρόλου της χώρας.
Η Ελλάδα, μπορεί και πρέπει να είναι ο ρυθμιστής των εξελίξεων σε όλη τη ΝοτιοΒαλκανική Χερσόνησο, στη Μεσόγειο, αλλά και ο μόνιμος “διπλωματικός ηγέτης” ανάμεσα σε Ευρώπη – Ασία – Ρωσία και Αμερική.
Με αυτές τις σκέψεις, ως Ελληνας πρωτίστως και μετέπειτα ως δημοσιογράφος, θέλω να ελπίζω ότι αρχίζει μία νέα πολιτική περίοδος για την Ελλάδα.
Εύχομαι, να μην διαψευσθω..