Σημερινή σκηνή σε κατάστημα ειδών λιανικής. Αφού τοποθετησα τα πράγματα στον πάγκο, η υπάλληλος μου είπε πως γίνονται, λέει, διάφορες εργασίες με τους κωδικούς και έτσι το POS, το μηχάνημα που δέχεται τις κάρτες, δεν λειτουργεί. Το συγκεκριμένο κατάστημα, δε, ήταν από τα τελευταία που έβαλε POS. Όταν σχεδόν όλοι οι άλλοι είχαν, ο ιδιοκτήτης επέμενε στα μετρητά.
Δεν θα κάνω ντετεκτιβικές υποθέσεις αν το μαγαζί κάνει κάτι παράνομο ή σκόπιμο. Ενδεχομένως όχι.
Όταν όμως αρχίσουμε να σκεφτόμαστε τα απίθανα που ακούμε στην ειδησεογραφία για τα POS, δεν είναι δύσκολο να μπεί κανείς σε σκέψεις.
Κάποιος σε ταβέρνα δούλευε “ψιλό γαζί” τους τουρίστες λέγοντας τους πως έπρεπε να πληρώσουν τοις μετρητοίς επειδή λέει το μηχάνημα για τις κάρτες ήθελε πολλή ώρα για να….ζεσταθεί. Λες και ήταν αυτοκίνητο παλαιάς τεχνολογίας που έπρεπε να μαρσάρει με το “τσοκ” ανοιχτό.
Ακούμε για απίθανες ιστορίες με POS συνδεδεμένα με ΑΦΜ ανύπαρκτων επιχειρήσεων ή κάποιων που έχουν κλείσει εδώ και χρόνια ή άσχετων με την εμπορική δραστηριότητα του κατόχου του μηχανήματος.
Άλλα πάλι μηχανάκια είναι συνδεδεμένα με λογαριασμούς στο εξωτερικό για να αποφεύγονται οι φόροι και τα capital controls.
Όλα αυτά και όσα θα ακούσουμε στο μέλλον μας κάνουν κάπως διστακτικούς. Διότι, ως φαίνεται, η κομπίνα και η απάτη δεν έχουν φύγει από τις καθημερινές συνήθειες ορισμένων επαγγελματιών, ας είναι και η μειοψηφία.
Η εικόνα της Κρήτης και της Ελλάδας δεν μπορεί να αμαυρώνεται λόγω αυτών των “επιχειρηματιών”. Διότι οι ξένοι δεν είναι τόσοι κουτοί όσο μερικοί τους θεωρούν. Μια – δυο κακές κριτικές και ο μισός πλανήτης μαθαίνει πως η τάδε επιχείρηση κλέβει τους πελάτες της. Μετά, ποιός συμμαζεύει τα ασυμμάζευτα.