Ο πρωθυπουργός πριν 3 χρόνια έλεγε πως θα βαράει τα νταούλια και οι αγορές θα χορεύουν. Το τι έγινε στη συνέχεια το μάθαμε. Ο Σόϊμπλε το εξήγησε αναλυτικά το σενάριο πριν λίγο καιρό. Είχε αποφασιστεί η έξοδος της χώρας από την ευρωζώνη και την Ε.Ε.
Τότε βγήκαν πολλοί περισπούδαστοι και έγραφαν πως “επιτέλους, να φύγουμε να ανακτήσουμε την κυριαρχία μας”.
Η Μεγάλη Βρετανία έχει ήδη εκατομμύρια κόσμου που μετάνιωσαν την ώρα και τη στιγμή που έφυγαν. Μια ισχυρή οικονομικά και πληθυσμιακά χώρα, πρώην αυτοκρατορία γης και θαλασσών, συμφώνησε σε πολλά να μείνει συνεργάτης της Ε.Ε. διότι τα πράγματα θα είχαν ιδιόρρυθμη εξέλιξη ως προς την ενότητα του Ηνωμένου Βασιλείου. Ακόμη και τώρα όμως τίποτα δεν μπορεί να προβλεφθεί ως προς τις αντιδράσεις όχι μόνο των Άγγλων αλλά και των Σκωτσέζων και Ιρλανδών.
Η Ιταλία του Σαλβίνι (λέμε του Σαλβίνι διότι αυτός φαίνεται να κάνει κουμάντο) επιχειρεί κι αυτή με τη σειρά της να κάνει “παιχνίδι” με την Ε.Ε.
Βασίζεται στην παράλυση που έχει προκαλέσει στη γηραιά ήπειρο το ακροδεξιό κύμα και ποντάρει σε νίκες έναντι του παραδοσιακού φεντεραλιστικού συστήματος.
Έτσι, έδωσε ένα προϋπολογισμό γαλαντόμο προς τους ψηφοφόρους και χωρίς τη μαγική λέξη του Βερολίνου “πολλές μεταρρυθμίσεις” (βλέπε περικοπές και φόρους).
Εμείς ως Μεσογειακός λαός θα λέγαμε “Μπράβο Σαλβίνι, παρ’τους τα μυαλά”. Ίσως θα μας άρεσε να τον βλέπαμε να πατά πόδι και να ρίχνει πιο πολύ στο καναβάτσο την ήδη πεσμένη Μέρκελ.
Όμως, η Κομισιόν τους γύρισε πίσω τον προϋπολογισμό και τους είπε πως αν δεν τον αλλάξουν, ξεκινούν κυρώσεις.
Ίσως τελικά οι Γερμανοί και οι δορυφόροι τους να μην είναι τελειωμένοι.
Αυτό θα φανεί σύντομα. Άν η Ρώμη υποχωρήσει, ο Σαλβίνι θα καταντήσει ως ένας ακόμη Τσίπρας, υποτακτικός και συμβιβασμένος.
Άν η Ιταλία πάρει κάποιες νίκες στην κόντρα της με την Κομισιόν, θα επιβεβαιωθεί η σκέψη πως σιγά-σιγά η Ευρωπαϊκή Ένωση ξηλώνεται σαν πουλόβερ.
Θα είναι αυτό καλό για την Ελλάδα;
Μάλλον όχι.
Το επόμενο διάστημα πάντως αναμένονται ενδιαφέροντα γεγονότα.
