Οι Τούρκοι επιβεβαιώνουν πλέον καθημερινά αυτό που εδώ και καιρό τονίζουμε στο Newsbomb.gr, πως πίσω από τα πολιτισμένα ευρωπαϊκά κουστούμια και τις γραβάτες που φορούν, κρύβουν τα βάρβαρα ανατολίτικα τουρμπάνια και φέσια τους.
Δεν πρόκειται για εμπάθεια από πλευράς μας. Πρόκειται για τα λόγια και τις πράξεις του προέδρου Ερντογάν και των υπουργών του που απειλούν τη χώρα μας άλλοτε με πόλεμο, άλλοτε με πνιγμό και άλλοτε πως θα μας θάψουν στο χώμα.
Είναι χαρακτηριστικά τα λόγια του ίδιου του Ταγίπ Ερντογάν την Τετάρτη (10/02), ο οποίος από το βήμα της τουρκικής βουλής απευθύνθηκε στον Κυριάκο Μητσοτάκη απειλώντας τον ευθέως πως «θα μάθει ποιοι είναι οι τρελοί Τούρκοι».
«Μετά τις συναντήσεις με την ελληνική αντιπροσωπεία στην Τουρκία, ο Κυριάκος Μητσοτάκης με προκαλεί», τόνισε ο Τούρκος πρόεδρος, χρησιμοποιώντας στη συνέχεια πολύ σκληρή γλώσσα για τον Έλληνα πρωθυπουργό.
«Πώς θα τα βρούμε αν είσαι τόσο προκλητικός. Πρώτα πρέπει να μάθεις τα όριά σου, αν θες να συζητήσουμε ειρηνικά», πρόσθεσε ο σουλτάνος. «Είναι προφανές αυτό που κάνετε στα νησιά. Μην με προκαλείς, ξέρεις τη θέση σου. Τίναξες στον αέρα τις διαπραγματεύσεις. Βασίζεσαι στην υποστήριξη των χωρών της Δύσης, αλλά στις “κορυφές αυτών των βουνών (σ.σ. χαρακτηρίζει βουνά χώρες όπως η Γαλλία και οι ΗΠΑ)”, που εμπιστεύεσαι, το χιόνι έχει πέσει και κανείς από αυτούς δεν θα σε βοηθήσει. Λύνουμε μόνοι μας τα προβλήματά μας, θα μάθεις ποιοι είναι οι τρελοί Τούρκοι», είπε απευθυνόμενος στον Κυριάκο Μητσοτάκη και αναφερόμενος στο αίτημα της τουρκικής κυβέρνησης για αποστρατιωτικοποίηση 16 ελληνικών νησιών.
Τα λόγια του Τούρκου προέδρου φανερώνουν πολλά, τόσο για τον ίδιο όσο και για τον ολισθηρό δρόμο που έχει επιλέξει να ακολουθήσει, με την τουρκική βαρβαρότητα πλέον να εκφράζεται ευθαρσώς και με πολλούς τρόπους. Προσβλητική ρητορική πεζοδρομιακού επιπέδου, πολεμικές ιαχές και ρητορική απειλών βγαλμένη θαρρείς από μια άλλη εποχή, σκοτεινή και όχι από ένα κράτος του 21ου αιώνα.
Κάθε φορά που οι Τούρκοι αξιωματούχοι ανοίγουν το στόμα τους, ένας οχετός αλαζονείας, μίσους και ύβρεων ξεχύνεται. Οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι μας προτρέπουν σε διάλογο. Πώς, αλήθεια, να μπορέσει να καθίσει κάποιος στο ίδιο τραπέζι και να συζητήσει μαζί τους για τόσο σοβαρά ζητήματα; Το χάσμα, σε επίπεδο συμπεριφοράς και στοιχειώδους ευπρέπειας, φαντάζει αγεφύρωτο.
Θα μου πείτε, τι περίμενες από την Τουρκία; Ναι, δεν περιμέναμε φυσικά κάτι περισσότερο πολιτισμένο από εκείνους που το μόνο που έχουν να επιδείξουν στην ιστορία τους είναι γενοκτονίες, μαζικές σφαγές, βίαιους εξισλαμισμούς, παιδομαζώματα, τάγματα εργασίας και αμέτρητες φρικαλεότητες, ωστόσο, θα περιμέναμε τουλάχιστον στοιχειώδη σεβασμό, σοβαρά επιχειρήματα και λόγο που ταιριάζει σε έναν πρόεδρο κράτους και όχι σε απαίδευτο έμπορο του παζαριού της Κωνσταντινούπολης.
Οι απειλές του Ερντογάν επιβεβαιώνουν βεβαίως και κάτι ακόμα. Το πόσο ανειλικρινής είναι η αλλαγή συμπεριφοράς της γείτονος και το πώς αυτό το θέατρο της δήθεν νομιμοφροσύνης, της διαλλακτικότητας και της προώθησης του διαλόγου που παίζεται από την τουρκική ηγεσία εκδηλώθηκε υπό το βάρος μιας απόφασης επιβολής ενδεχόμενων οικονομικών κυρώσεων στη διάσκεψη κορυφής της ΕΕ. Μιας απόφασης που, εφόσον λαμβανόταν, θα έριχνε στα βράχια την τουρκική οικονομία και κατά συνέπεια το τουρκικό νεοοθωμανικό αφήγημα.
Παρά τα «στραβά μάτια» των Ευρωπαίων και την άρνηση για κυρώσεις, είναι κάτι περισσότερο από προφανές πως το καθεστώς Ερντογάν βρίσκεται σε αφόρητη πίεση τόσο στο εσωτερικό του, με τους δείκτες της οικονομίας σε ελεύθερη πτώση, όσο και στο εξωτερικό, με τις καταγγελίες για την τουρκική προκλητικότητα από χώρες του μουσουλμανικού κόσμου, να πλαισιώνουν τις ήδη εκπεφρασμένες, από τις δυτικές χώρες.
Καθώς το φάσμα της πολιτικής συντριβής του στις προσεχείς εκλογές είναι πλέον ορατό, είναι βέβαιο ότι οι προεκλογικές εξαγγελίες του περί αύξησης της επιρροής ή της επικράτειας της Τουρκίας με «Γαλάζιες Πατρίδες» δεν βρίσκουν πλέον πρόσφορο έδαφος στον τουρκικό λαό – παρά μόνο ίσως στο ακροδεξιό και φανατισμένο κοινό του στρατηγικού του εταίρου Μπαχτσελί- ούτε βεβαίως γεμίζουν τις αδειανές τσέπες των Τούρκων πολιτών που αγκομαχούν υπό το βάρος της ύφεσης, η οποία συρρικνώνει διαρκώς την αγοραστική τους δύναμη.
Οι νέοι έχουν ήδη βγει στους δρόμους, ενώ ο πακτωλός χρημάτων που ξοδεύει η τουρκική προπαγάνδα προκειμένου να χτίσει μια εικόνα μοντέρνου, δήθεν, κράτους, δεν είναι ικανός να κρύψει τη βαρβαρότητα και τη διαρκή καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Τα επεισόδια στο πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης τις τελευταίες εβδομάδες, αποτελούν απλώς την κορυφή του παγόβουνου σε μια σχέση που δεν εξελίσσεται όπως σχεδίαζε και ήλπιζε ο Ερντογάν και το επιτελείο του, με την οργή της νεολαίας να απειλεί ευθέως πλέον το «παλάτι».
Παράλληλα, με την τακτική των απειλών και των χυδαίων ύβρεων, ο Ερντογάν καταφέρνει να τέρψει τους ακροδεξιούς οπαδούς του Μπαχτσελί – στον οποίο δεν τολμάει να χαλάσει «χατήρι» – και τους ακραίους εθνικιστές του κόμματός του, που απ’ ότι φαίνεται είναι και το μόνο κοινό στο οποίο πλέον βρίσκει πρόσφορο έδαφος η ακραία ρητορική του.
Διαβάστε εδώ
