Το 80% των αμπελιών της Μεσαράς είναι εντελώς κατεστραμμένα
Σε καταγραφή των ζημιών προχώρησαν από την περασμένη εβδομάδα σε αμπέλια της Μεσαράς στελέχη του Οργανισμού Γεωργικών Ασφαλίσεων- ΕΛΓΑ Κρήτης, διαπιστώνοντας εκτεταμένη μόλυνση στον κρητικό νότο με κάποιες περιοχές, όπως τα Καπαριανά Μοιρών, να έχουν πληγεί περισσότερο.
Οι απεσταλμένοι του ΕΛΓΑ φαίνεται να ξεκαθάρισαν ωστόσο πως αποκλείεται κάθε ενδεχόμενο κάλυψης της ζημιάς από τον Οργανισμό, αφού είναι γνωστό ότι ο περονόσπορος, αν καλυφθεί, θα καλυφθεί μόνο από τον υπεύθυνο κρατικό φορέα Πολιτικής Σχεδίασης για την αντιμετώπιση καταστάσεων Εκτάκτου Ανάγκης -ΠΣΕΑ, όπως είχε γίνει και με την επιδημία του 2011.
Καταστροφή
«Αυτό που είδαν τα στελέχη του ΕΛΓΑ είναι ότι η καταστροφή είναι ολοκληρωτική. Σε πολλά αμπέλια. Το 80% των αμπελιών της Μεσαράς είναι εντελώς κατεστραμμένα. Όσο κι αν φαίνεται υπερβολικό σε κάποιον, για μας εδώ κάτω είναι μια πραγματικότητα, λόγω των πολλών βροχών που έκανε φέτος. Το νερό που έκανε φέτος στη Μεσαρά ήταν νερό που αντιστοιχεί σε ποσότητες των τελευταίων δύο-τριών χρόνων. Και από ’κει και μετά είχαμε πολλές υγρασίες. Οι άνθρωποι λοιπόν θα κάνουν κανονικά τις κινήσεις τους για να ενταχθούμε στα ΠΣΕΑ. Και βλέπουμε τελικά πώς θα διαμορφωθεί η συνολική καταγραφή και προσπάθεια μέχρι το τέλος της περιόδου», ανέφερε ο αντιπρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Ζαρού, Μιχάλης Αλμπαντάκης μιλώντας στη Νέα Κρήτη. Η “Νέα Κρήτη”.
Σε αναμονή
Από την πλευρά του ο γεωπόνος και πρώην ερευνητής Αμπέλου Βαγγέλης Βαρδάκης ανέφερε ότι «Πράγματι οι καιρικές συνθήκες ευνοούν τον περονόσπορο. Αλλά αν τις επόμενες μέρες δε βρέξει και έχει μια θερμοκρασία που θα πλησιάζει και θα ξεπερνάει τους 28 βαθμούς, δε θα πιάσει περονόσπορος. Πρέπει οι αμπελουργοί να περιμένουν. Γιατί ο καιρός είναι για περονόσπορο. Αλλά να μη βιαστούν να ψεκάσουν, αν δε δουν τη χαρακτηριστική “λαδιά” στα φύλλα είτε του αμπελιού τους, είτε ενός γειτονικού αμπελιού».
O περονόσπορος αποτελεί το σπουδαιότερο πρόβλημα της αμπελοκαλλιέργειας σε παγκόσμιο επίπεδο, διότι είναι δυνατό να προκαλέσει ολική καταστροφή της παραγωγής. Στην Ελλάδα, εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1881 και από τότε ενδημεί στην χώρα μας, απειλώντας ιδιαίτερα περιοχές με συνθήκες υψηλής ατμοσφαιρικής υγρασίας.
Συμπτώματα
Με τον περονόσπορο προσβάλλονται όλα τα τρυφερά, πράσινα τμήματα του φυτού: οι βλαστοί, τα φύλλα, οι ράχες των τσαμπιών και τα σταφύλια. Στα φύλλα εμφανίζονται χαρακτηριστικές ανοιχτοπράσινες κηλίδες, οι λεγόμενες “κηλίδες λαδιού”, που αργότερα νεκρώνονται, τα φύλλα σχίζονται και σε έντονη προσβολή πέφτουν. Σε συνθήκες υψηλής υγρασίας, στην κάτω επιφάνεια των φύλλων, παρατηρείται λευκό χνούδι (εξάνθιση από καρποφορίες του μύκητα). Στα ώριμα, ηλικιωμένα φύλλα, το σχήμα των κηλίδων είναι πολυγωνικό. Αυτό συμβαίνει διότι οι νευρώσεις των ώριμων φύλλων δυσκολεύουν την εξάπλωση του παθογόνου με αποτέλεσμα να θυμίζουν “μωσαϊκό”. Το σύμπτωμα αυτό είναι γνωστό και σαν “κηλίδες μωσαϊκού” ή “σταυροβελονιά”. Στα άνθη, η μόλυνση μπορεί να γίνει άμεσα με διάτρηση ή έμμεσα από τον ποδίσκο και με υγρό καιρό εμφανίζονται οι χαρακτηριστικές λευκές εξανθήσεις του παθογόνου. Εάν η μόλυνση γίνει πριν την άνθηση, τα άνθη μαραίνονται και πέφτουν. Στις ράγες η μόλυνση γίνεται έμμεσα μόνο από τον ποδίσκο. Οι νεαρές παίρνουν χρώμα καστανοπράσινο και καλύπτονται από εξάνθιση (χνούδι) του μύκητα. Όταν προσβληθούν αργότερα και πριν το “γυάλισμα”, εξαιτίας της ανάπτυξης του μύκητα στο εσωτερικό τους, γίνονται δερματώδεις, παρουσιάζουν καστανές βυθισμένες κηλίδες, ζαρώνουν και πέφτουν. Το σύμπτωμα αυτό είναι γνωστό και σαν “καστανή σήψη”. Στους τρυφερούς βλαστούς, στους έλικες και στις ράχες των τσαμπιών παρουσιάζονται παρόμοιες κηλίδες, που γίνονται νεκρωτικές.
Συνθήκες ανάπτυξης
Ο περονόσπορος διαχειμάζει κυρίως με τα ωοσπόρια, που απαιτούν μια «περίοδο ωρίμανσης» και ελεύθερη υγρασία (σταγόνες νερού π.χ. λόγω βροχής ή άλλης αιτίας) για να βλαστήσουν. Αυτά είναι υπεύθυνα για τις πρωτογενείς μολύνσεις, που ξεκινούν από βλαστούς και φύλλα κοντά στο έδαφος. Ευνοϊκές συνθήκες για μολύνσεις είναι όταν επικρατούν θερμοκρασίες 15-27οC, σχετική υγρασία >85% κι ακολουθήσει βροχή. Το παθογόνο μολύνει τα βλαστικά όργανα του αμπελιού από τα στομάτια και το μυκήλιο αναπτύσσεται στους μεσοκυττάριους χώρους. Εκεί ο μύκητας αναπαράγεται αγενώς, σχηματίζοντας κονίδια. Αυτά μεταφέρονται με τον άνεμο και αποτελούν μολύσματα για την πραγματοποίηση των δευτερογενών μολύνσεων. Προσβάλλουν τα νέα φύλα στο ίδιο ή σε άλλα πρέμνα. Για να είναι επιτυχής η μόλυνση θα πρέπει τα φύλλα να παραμείνουν βρεγμένα για κάποιες ώρες, ανάλογα με την θερμοκρασία.
Κρίσιμη περίοδος για την ανάπτυξη της ασθένειας θεωρείται ο Μάιος, διότι ανεβαίνει η θερμοκρασία, ο μύκητας συμπληρώνει το βιολογικό του κύκλο συντομότερα και προκαλεί πολυάριθμες νέες προσβολές. Επιπλέον, την ίδια περίοδο η βλαστική ανάπτυξη της αμπέλου είναι ταχύτατη, με αποτέλεσμα να σχηματίζει συνεχώς νέους ιστούς, οι οποίοι είναι ευπαθείς στις μολύνσεις.
Αντιμετώπιση
Για την αντιμετώπιση του περονοσπόρου συστήνονται εφαρμογές με κατάλληλα μυκητοκτόνα, σύμφωνα με το πρόγραμμα Γεωργικών Προειδοποιήσεων, ή προληπτικά στο στάδιο των 3-4 φύλλων, στο “μούρο”, πριν την άνθηση, μετά το δέσιμο, μετά από 15-20 ημέρες, ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες και την πίεση προσβολής.
Πηγή: apopsilive