Η πυρκαγιά που ξέσπασε στις εγκαταστάσεις του Πανεπιστημίου Κρήτης είχε δυο τεράστιους κινδύνους.
Πρώτον, βρισκόταν σε κατοικημένη περιοχή, εντός πόλεως, με φοιτητικές εστίες, νοσοκομείο, κοινωνικό φαρμακείο και δεκάδες άλλα καταστήματα και σπίτια παραδίπλα.
Δεύτερον, στις αποθήκες του χώρου βρίσκονταν πολλοί τόνοι οινοπνεύματος, όπως δήλωσε ο καθηγητής Μυλωνάς πρώην διευθυντής του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Κρήτης, το οποίο οινόπνευμα χρησιμοποιούνταν για το Μουσείο και τις συλλογές του.
Άν συνδυάσει κανείς τα δυο αυτά δεδομένα προκύπτει η προοπτκή ενός πύρινου ολέθρου που θα εξαϋλωνε τη σχολή, το παρακείμενο νοσοκομείο και όλη την τριγύρω περιοχή.
Οι συνέπειες θα ήταν ασύλληπτες.
Πρωτίστως πρέπει ένα μεγάλο “μπράβο” στην Πυροσβεστική για την ταχύτατη αντίδραση και τη χρήση των πολύτιμων πυροσβεστικών ελικοπτέρων.
Προσοχή όμως.
Δεν πρέπει να αγνοήσουμε και την επιβάλλουσα έρευνα για το πόσο ασφαλή ήταν τα εύφλεκτα υλικά και το οινόπνευμα ή οι κάθε αλκοόλες που υπήρχαν στο χώρο.
Τηρούνταν οι κανόνες ασφαλείας; Ήταν ο χώρος της αποθήκης εξοπλισμένος με συστήματα κατάσβεσης; Είναι ενδεδειγμένο να φυλάσσονται εύφλεκτες ουσίες σε χώρο λίγων μέτρων από φοιτητικές εστίες και νοσοκομείο;
Αυτά εν καιρώ.
Πρώτα να πούμε ένα “δόξα το Θεό” και ένα “συγχαρητήρια” στο προσωπικό όλων των δυνάμεων ασφαλείας και του ΕΚΑΒ που συνέδραμαν.
Τα άλλα όμως δεν πρέπει να μείνουν αναπάντητα.