3 Νοεμβρίου 1898. Οι τελευταίοι τούρκοι στρατιώτες εγκαταλείπουν την Κρήτη από το λιμάνι της Σούδας. Μετά από 229 χρόνια οθωμανικής κατοχής, «η Κρήτη ελευθέρα, ανήκει πλέον εις εαυτήν». Είχαν προηγηθεί εξεγέρσεις και αιματηροί αγώνες ενός και πλέον αιώνα. Ήδη από τα τέλη του 1700, οι Κρητικοί διεκδικούσαν την ανεξαρτησία τους από τον Σουλτάνο. Όταν ξέσπασε η Ελληνική Επανάσταση στην Πελοπόννησο το 1821, το έδαφος στην μεγαλόνησο δεν ήταν ακόμη εύφορο για έναν ξεσηκωμό ίδιου βεληνεκούς. Παρόλα αυτά, οι Κρητικοί οργανώνονταν και εξεγείρονταν με τα μέσα που διέθεταν. Σχεδόν ανά δεκαετία, στην Κρήτη εκδηλωνόταν κι από μία μεγάλη επανάσταση, που έληγε σε ποταμούς ελληνικού αίματος: το «Κίνημα των Μουρνιών» το 1833, η «Επανάσταση των Χαιρέτη και Βασιλογεώργη» το 1841, το «Κίνημα του Μαυρογένη» το 1858, καθώς και οι μεγάλες Κρητικές Επαναστάσεις της τριετίας 1866-1869, του 1878 και του 1889. Οι συγκυρίες, οι πρωταγωνιστές και οι συνθήκες διέφεραν. Ο στόχος όμως ήταν κοινός: η αποτίναξη του τουρκικού ζυγού και η ένωση με την Ελλάδα….
Ιστορική λήψη των Χανίων. Σημείο-σταθμός των κρητικών αγώνων υπήρξε η Σύμβαση της Χαλέπας, την οποία υποχρεώθηκε να υπογράψει ο σουλτάνος το 1878. Επρόκειτο για μία έμμεση παραδοχή ότι η Κρήτη ήταν πλέον αυτόνομη πολιτεία, αφού εξαιρούταν από τις διατάξεις του τουρκικού συντάγματος, και μπορούσε να εκλέξει χριστιανό γενικό διοικητή. Παράλληλα, ιδρύθηκε η Κρητική Χωροφυλακή, αναγνωρίστηκε η ελληνική ως γλώσσα των δικαστηρίων, χορηγήθηκε γενική αμνηστία και φορολογικές απαλλαγές, ιδρύθηκαν φιλολογικοί σύλλογοι και εκδόθηκαν εφημερίδες. …
Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/1898-i-apeleytherosi-tis-kritis-meta-apo-229-chronia-toyrkikis-katochis/
